medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Dane epidemiologiczne zaprezentowane w sierpniowym International Journal of Infectious Diseases przez zespół doktora Macieja P. Burego wskazują, że najczęstszym zakażeniem wirusem pierwotnie hepatotropowym jest infekcja HEV.
Badanie to stanowi ważny głos na rzecz ograniczenia niepotrzebnej antybiotykoterapii.
Sepsa stanowi jedną z głównych przyczyn śmierci pacjentów na oddziałach intensywnej terapii. Śmiertelność 72-godzinna wzrasta o 7,7% z każdą godziną opóźnienia wdrożenia leczenia mikrobiologicznego, immunostymulującego/immunosupresyjnego.
Wirusy opryszczki (HSV 1, HSV 2) są swoiste dla człowieka, ich ewolucji towarzyszyło wytworzenie specjalnych mechanizmów obronnych przed powikłaniami infekcji HSV. Najcięższym powikłaniem jest zapalenie mózgu, które szczególnie wśród najmłodszych dzieci nieleczone kończy się w 70% śmiercią.
Ludzki wirus cytomegalii (HCMV) jest najczęstszą, znaną przyczyną wertykalnego zakażenia płodu. Do zakażenia dziecka najczęściej dochodzi w trakcie pierwotnej infekcji ciężarnej.
Utrzymanie właściwego stężenia antybiotyku jest podstawą skutecznej terapii. Wątpliwości pojawiają się w przypadku leków nowo zarejestrowanych, co zwłaszcza w przypadku antybiotyków, jest szczególnie ważne, gdyż od utrzymania stężenia terapeutycznego zależy możliwość powstania nowych lekoopornych szczepów bakterii.
Zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu E (HEV) nabyte lokalnie w krajach rozwiniętych stanowią problem, o którym wiadomo od niedawna. Bezobjawowy przebieg części tych infekcji ma potencjalnie duże znaczenie dla bezpieczeństwa przetoczeń krwi oraz preparatów krwiopochodnych. Celem prezentowanej pracy była analiza pakietu badań dodatkowych w przebiegającym bezobjawowo zakażeniu genotypem 3 HEV.
Rosnące koszty opieki zdrowotnej w USA skłaniają do szukania nowych, tańszych schematów postępowania. Jedną z propozycji jest przeniesienie opieki szpitalnej do poradni. Analizę takiego wariantu u chorych z zakażeniami skóry oraz tkanki podskórnej analizował zespół Patricka J. Anastasio.
Zalecane w wytycznych leczenie boreliozy z Lyme jest bardzo skuteczne, a występowanie obiektywnych (swoistych) objawów zakażenia po zakończeniu takiej terapii jest bardzo rzadkie. Wyniki badania potwierdzają sens przestrzegania aktualnych, powszechnie uznanych wytycznych.
Czy warto tych pacjentów szczepić co rok? Obserwacje hiszpańskich badaczy ułatwią podjęcie optymalnej decyzji.
