Czy antybiotyki z grupy karbapenemów oraz piperacylinę z tazobaktamem podawać we wlewie ciągłym lub przedłużonym, a nie krótkim?
Efekty kliniczne podawania karbapenemów oraz piperacyliny z tazobaktamem we wlewie ciągłym lub przedłużonym w porównaniu z wlewem krótkim – przegląd systematyczny z metaanalizą
03.06.2013
Omówienie artykułu: Clinical outcomes with extended or continuous versus short-term intravenous infusion of carbapenems and piperacillin/tazobactam: a systematic review and meta-analysis
M.E. Falagas i wsp.
Clin. Infect. Dis., 2013; 56: 272–282
Wybrane treści dla pacjenta
-
Zakażenie Clostridioides difficile
Zakażenie Clostridioides difficile objawia się biegunką o różnym nasileniu. Czynnikiem ryzyka zakażenia jest antybiotykoterapia, zwłaszcza długotrwała i stosowanie kilku różnych antybiotyków. Przebieg choroby może być łagodny lub ciężki i wymagać leczenia w szpitalu.
-
Zespół rozrostu bakteryjnego
Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) to stan, w którym w jelicie cienkim występuje zwiększona liczba bakterii, co powoduje objawy i może prowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania. Głównymi objawami są: wzdęcie brzucha, biegunki, ból brzucha. Nieleczone SIBO pociąga za sobą niekorzystne skutki zdrowotne (m.in. niedobór witaminy B12, A i D, niedożywienie).
-
Biegunka bakteryjna
Zakażenia bakteryjne umiejscawiają się głównie w jelicie grubym, dlatego stolce w biegunkach bakteryjnych zwykle są niezbyt obfite, natomiast zawierają patologiczne domieszki, takie jak śluz, ropę lub krew. Biegunki bakteryjne przenoszą się drogą pokarmową i są znacznie mniej zaraźliwe niż biegunki wirusowe.
-
Zakażenie gronkowcowe
Rozpoznanie zakażeń gronkowcowych ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz wyników badań mikrobiologicznych, w których uzyskuje się wzrost gronkowców. W przypadku zatruć pokarmowych, podejrzane środki spożywcze można przesłać do pracowni mikrobiologicznej w celu wykrycia toksyny bądź szczepu wytwarzającego toksynę.
-
Borelioza z Lyme
Borelioza jest chorobą odkleszczową. Nie ma na nią szczepionki. Diagnozę stawia się na podstawie konstelacji objawów, w tym obecności rumienia wędrującego oraz testów serologicznych, rozpoczynając od testu ELISA. W leczeniu stosuje się antybiotyki. Neuroborelioza może wystąpić zarówno w późnej, jak i wczesnej rozsianej fazie boreliozy.
-
Zakażenia Haemophilus influenzae
Zakażenia Haemophilus influenzae typu b występują na całym świecie i dotyczą głównie nieszczepionych dzieci oraz osób z niekompletnym podstawowym cyklem szczepień.
-
Nosacizna
Do przeniesienia zakażenia od zwierzęcia dochodzi w momencie dostania się bakterii na uszkodzoną skórę lub błonę śluzową, gdzie rozwija się miejscowy odczyn zapalny z powstaniem guzka i towarzyszącym zapaleniem naczyń chłonnych. Często stwierdza się powiększenie okolicznych węzłów chłonnych.
-
Krztusiec
Krztusiec, znany dawniej jako koklusz, to ostra choroba zakaźna dróg oddechowych – bakteryjne zapalenie tchawicy i oskrzeli wywoływane przez zakażenie pałeczką krztuśca. Najważniejszym objawem krztuśca jest bardzo silny, napadowy, przewlekły kaszel, któremu zwykle towarzyszy duszność i świst wdechowy, określany jako „pianie”, lub wymioty pod koniec napadu kaszlu.
-
Pastereloza
Do zakażenia człowieka dochodzi zazwyczaj po ugryzieniu, zadrapaniu lub polizaniu przez zwierzę. Ugryzienia przez koty odpowiadają za 60-80% przypadków zakażeń Pasteurella multocida u ludzi.
-
Riketsjozy
Riketsjozy to choroby wywołane przez riketsje, namnażające się wewnątrzkomórkowo bakterie. Rezerwuarem riketsji są ssaki, na których pasożytują określone wektory - stawonogi (kleszcze, wszy, pchły, roztocza). Po zakażeniu dochodzi do rozsiewu bakterii drogą krwi. Riketsje powodują zapalenia naczyń, głównie małych tętnic i naczyń włośniczkowych. Indukuje to proces krzepnięcia krwi w naczyniach i prowadzi do ich niedrożności. Dotyczy to przede wszystkim naczyń skóry, mięśnia sercowego, mięśni szkieletowych, ośrodkowego układu nerwowego i nerek.