Czy są alternatywne metody leczenia zakażeń szczepami wielolekoopornymi np. przeszczepienie mikrobioty, terapia fagami?
18.08.2021
prof. dr hab. n. med. Waleria Hryniewicz
Zakład Epidemiologii i Mikrobiologii Klinicznej, Narodowy Instytut Leków w Warszawie
Wybrane treści dla pacjenta
-
Tularemia
Tularemia (potocznie nazywana „gorączką zajęczą”) jest chorobą ludzi i zwierząt spowodowaną zakażeniem bakterią Francisella tularensis. Do zakażenia ludzi dochodzi poprzez ukąszenia kleszczy oraz much jelenich, przez kontakt skóry z zakażonym zwierzęciem, spożycie skażonej wody, ekspozycję zawodową (np. w laboratorium), inhalację zanieczyszczonego kurzu lub aerozolu. Nie opisano żadnego przypadku transmisji zakażenia z człowieka na człowieka.
-
Nokardioza
Nokardioza częściej występuje u osób w 4. dekadzie życia i starszych, osób otrzymujących leczenie immunosupresyjne, z chorobami przewlekłymi, po przeszczepieniu narządów, z chorobami nowotworowymi, u alkoholików, osób z marskością wątroby lub niewydolnością nerek.
-
Jersinioza
Jersinioza to odzwierzęca choroba zakaźna powodowana przez bakterie z rodzaju Yersinia. Głównym rezerwuarem zwierzęcym szczepów Yersinia enterocolitica chorobotwórczych dla ludzi są świnie, dlatego zakażenie ma miejsce najczęściej po spożyciu skażonej żywności, w szczególności surowej lub półsurowej wieprzowiny lub podrobów wieprzowych.
-
Gorączka okopowa
Bakteria Bartonella quintana występuje na całym świecie a doniesienia o przypadkach gorączki okopowej pochodzą z wielu krajów, ale nie określono dokładnie jej rozpowszechniona w różnych społecznościach.
-
Legionellozy
Legionella pneumophilia jest bakterią, która występuje w naturalnych i sztucznych zbiornikach wodnych (baseny), w wodnych systemach chłodzących i systemach nawilżania powietrza. Zakażenie może mieć łagodny przebieg, podobny do grypy – gorączka Pontiac lub powodować chorobę legionistów, która jest ciężkim zapaleniem płuc wymagającym leczenia antybiotykami i może powodować powikłania.
-
Bruceloza
Bakterie z rodzaju Brucella znajdują się w wydalinach i wydzielinach zakażonych zwierząt, w mleku, moczu, płynie owodniowym. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową (mięso bez obróbki termicznej, surowe mleko i przetwory z niepasteryzowanego mleka), przez skórę, spojówki i błony śluzowe wskutek kontaktu bezpośredniego z chorym zwierzęciem lub (rzadziej) drogą wziewną.
-
Czerwonka bakteryjna
Czerwonka zaliczana jest do tzw. chorób brudnych rąk. Transmisja zakażenia odbywa się poprzez przeniesienie bakterii na skórze rąk lub przedmiotach do jamy ustnej (droga fekalno-oralna), przez skażony pokarm i wodę, potencjalnie również drogą określonych kontaktów seksualnych.
-
Biegunka bakteryjna
Zakażenia bakteryjne umiejscawiają się głównie w jelicie grubym, dlatego stolce w biegunkach bakteryjnych zwykle są niezbyt obfite, natomiast zawierają patologiczne domieszki, takie jak śluz, ropę lub krew. Biegunki bakteryjne przenoszą się drogą pokarmową i są znacznie mniej zaraźliwe niż biegunki wirusowe.
-
Biegunki wywołane przez szczepy z rodzaju Shigella (szigeloza, czerwonka bakteryjna)
Najważniejszą cechą pałeczek Shigella jest bardzo duża zaraźliwość, zjadliwość i zdolność do inwazji tkankowej. Głównym rezerwuarem pałeczek Shigella są chorzy, którzy wydalają z kałem najwięcej drobnoustrojów w ostrej fazie czerwonki bakteryjnej. Z tego powodu najskuteczniejszym sposobem opanowania zakażeń jest izolowanie chorych.
-
Zakażenie gronkowcowe
Rozpoznanie zakażeń gronkowcowych ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz wyników badań mikrobiologicznych, w których uzyskuje się wzrost gronkowców. W przypadku zatruć pokarmowych, podejrzane środki spożywcze można przesłać do pracowni mikrobiologicznej w celu wykrycia toksyny bądź szczepu wytwarzającego toksynę.