Leczenie przeciwbakteryjne zakażeń wewnątrzbrzusznych
03.09.2014
dr n. med. Jarosław Woroń, Oddział Kliniczny Anestezjologii i Intensywnej Terapii Nr 1 Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie; Zakład Farmakologii Klinicznej Katedry Farmakologii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie
Wybrane treści dla pacjenta
-
Biegunki wywołane przez patogenne szczepy Escherichia coli
Szczepy Escherichia coli mają zdolność do wywoływania zapalenia jelita cienkiego i/lub jelita grubego. Odpowiednia kwasowość soku żołądkowego działa dezynfekująco i chroni do pewnego stopnia przed zakażeniem, dlatego na zakażenia patogennymi szczepami Escherichia coli są szczególnie podatne osoby z niską kwaśnością soku żołądkowego.
-
Zespół rozrostu bakteryjnego
Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) to stan, w którym w jelicie cienkim występuje zwiększona liczba bakterii, co powoduje objawy i może prowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania. Głównymi objawami są: wzdęcie brzucha, biegunki, ból brzucha. Nieleczone SIBO pociąga za sobą niekorzystne skutki zdrowotne (m.in. niedobór witaminy B12, A i D, niedożywienie).
-
Biegunki wywołane przez szczepy z rodzaju Shigella (szigeloza, czerwonka bakteryjna)
Najważniejszą cechą pałeczek Shigella jest bardzo duża zaraźliwość, zjadliwość i zdolność do inwazji tkankowej. Głównym rezerwuarem pałeczek Shigella są chorzy, którzy wydalają z kałem najwięcej drobnoustrojów w ostrej fazie czerwonki bakteryjnej. Z tego powodu najskuteczniejszym sposobem opanowania zakażeń jest izolowanie chorych.
-
Nosacizna
Do przeniesienia zakażenia od zwierzęcia dochodzi w momencie dostania się bakterii na uszkodzoną skórę lub błonę śluzową, gdzie rozwija się miejscowy odczyn zapalny z powstaniem guzka i towarzyszącym zapaleniem naczyń chłonnych. Często stwierdza się powiększenie okolicznych węzłów chłonnych.
-
Zakażenie układu moczowego w ciąży
W ciąży występują dodatkowe czynniki sprzyjające występowaniu zakażeń układu moczowego. Kiedy zgłosić się do lekarza? Jakie są metody leczenia?
-
Trąd
Trąd jest chorobą zakaźną spowodowaną przez bakterie, prątki trądu (Mycobacterium leprae). Bakterie powodujące trąd namnażają się niezwykle wolno, dlatego objawy choroby mogą pojawić się nawet po 2-10 latach od zakażenia i dotyczą głównie skóry, nerwów i błon śluzowych.
-
Bruceloza
Bakterie z rodzaju Brucella znajdują się w wydalinach i wydzielinach zakażonych zwierząt, w mleku, moczu, płynie owodniowym. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową (mięso bez obróbki termicznej, surowe mleko i przetwory z niepasteryzowanego mleka), przez skórę, spojówki i błony śluzowe wskutek kontaktu bezpośredniego z chorym zwierzęciem lub (rzadziej) drogą wziewną.
-
Bakteryjna waginoza w ciąży
Głównym objawem jest nieprawidłowa wydzielina z pochwy (zwykle białawo-szara, jednorodna), której często towarzyszy nieprzyjemna woń. Niektóre kobiety skarżą się na intensywny rybi zapach, szczególnie po stosunku płciowym.
-
Tularemia
Tularemia (potocznie nazywana „gorączką zajęczą”) jest chorobą ludzi i zwierząt spowodowaną zakażeniem bakterią Francisella tularensis. Do zakażenia ludzi dochodzi poprzez ukąszenia kleszczy oraz much jelenich, przez kontakt skóry z zakażonym zwierzęciem, spożycie skażonej wody, ekspozycję zawodową (np. w laboratorium), inhalację zanieczyszczonego kurzu lub aerozolu. Nie opisano żadnego przypadku transmisji zakażenia z człowieka na człowieka.
-
Dżuma
Dżuma jest chorobą ludzi i innych ssaków spowodowaną zakażeniem bakterią Yersinia pestis. Zła sława dżumy jest związana z pandemią, która miała miejsce w Średniowieczu i pochłonęła miliony ofiar. Aktualnie Yersinia pestis utrzymuje się w środowisku głównie dzięki gryzoniom i pasożytującym na nich pchłom.
