medycyna praktyczna dla lekarzy
Całkowite wyeliminowanie zakażeń szpitalnych jest niemożliwe, ale należy je minimalizować. Jest to w Polsce poważny problem, którego rozwiązanie wymaga wsparcia zarówno finansowego, jak kadrowego ze strony administracji państwowej, lokalnej, szpitali. Posłuchaj pełnej wypowiedzi prof. Walerii Hryniewicz.
Posłuchaj wypowiedzi prof. Iwony Mozer-Lisewskiej z Kliniki Chorób Zakaźnych UM w Poznaniu.
Skuteczność leczenia infekcji wychodzi poza odpowiedni dobór antybiotyku stosowanego empirycznie. O tym, na co należy zwrócić uwagę, przypomina dr Woroń.
Najważniejsze czynniki, które należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu etiologii choroby i dobraniu odpowiedniego antybiotyku to aktualna sytuacja epidemiologiczna terenu, czy zakażenie rozwinęło się w warunkach szpitalnych, czy pozaszpitalnych, wiek pacjenta. Posłuchaj wypowiedzi prof. Aleksandra Garlickiego z CM UJ w Krakowie.
Pełzaki Acanthamoeba wywołują objawy chorobowe tylko u pewnej grupy predysponowanych pacjentów obciążonych chorobami nowotworowymi z obniżoną odpornoscią oraz w przypadku mechanicznego uszkodzenia rogówki. Posłuchaj wypowiedzi doc. Małgorzaty Paul.
Prof. Leszek Szenborn wyjaśnia na czym polega zespół objawów gorączki nawrotowej PFAFA, jakie są jego cechy charakterystyczne, jak rozpoznawać i jak różnicować m.in. z anginą paciorkowcową.
Dla większości pacjentów pełzaki Acanthamoeba nie stanowią zagrożenia zdrowotnego, zwłaszcza dla osób z prawidłowo funkcjonującym układem immunologicznym, ale są pewne zachowania, czynności, rodzaj wykonywanego zawodu, ktore sprzyjają zwiększonemu ryzyku np. uprawianie sportów wodnych. Posłuchaj wypowiedzi doc. Małgorzaty Paul.
Prof. Krzysztof Simon argumentuje dlaczego jego zdaniem leczenie nawrotu samoistnego zapalenia otrzewnej powinno odbywać się na oddziale szpitalnym.
U pacjenta z podejrzeniem bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych leczenie należy włączyć jak najszybciej, gdyż BZOMR ma bardzo ciężki przebieg, nawet jeśli leczenie jest właściwe i włączone w odpowiednim czasie. Posłuchaj wypowiedzi prof. Aleksandra Garlickiego.
Boreliozę leczymy dłużej niż typowe zakażenie, minimalnie 10-14 dni, co jest związane z tym, że są to drobnoustroje wolno rosnące, dzielące się co 48 godzin. Zjawisko lekooporności nie odgrywa jednak istotnej roli.
